Een rustig weekje

Ik zou bijna willen zeggen van zitten jullie er klaar voor? Maar eerlijk is eerlijk, ik denk dat dit het kortste (en misschien) saaiste blog tot nu toe is geworden... Lees en oordeel zelf maar.

Maandag, stagedag. Of toch niet? Maandag, dierendag? Nee het was toch echt maandag, stagedag.. maar deze keer wel met dieren! De petting-zoo (vertaling: aai-dierentuin) kwam in de ochtend op bezoek: konijntjes, cavia's, kippen, gans en zelfs een geit! Wij stagiaires/vrijwilligers liepen rond met de konijnen en de cavia's om alle cliënten de laten kennismaken met de dieren. Leuk dat het was! Zelf konijnen en cavia's aaien en dragen een hele ochtend en tevens de (meeste) cliënten blij maken! Sommigen waren ook bang voor de dieren, want dit is niet iets dat ze elke dag zien. Wat wel leuk was om te zien is hoe sommigen over hun angst heen gaan omdat ze toch wel heel graag willen weten hoe zacht ze zijn. En de kip, haan, geit en gans? Die liepen zelf wel over het terrein rond. In het begin was iedereen bang voor de zwarte-afro-kip, maar naar mate de tijd verliep werd deze kip meer en meer bekend: van aaien tot kip-op-hoofd-foto's.
In de middag hebben we eerst allemaal nog therapie gedaan en vanaf half 4 zijn we gaan braaien. Zoals mijn laatste blog al zei: de braai was deze keer georganiseerd door de medewerkers van Woodside, voor ons (stagiaires/vrijwilligers)! Vanaf deze week gaat de 'vaste' groep stagiaires en vrijwilligers langzaam uit elkaar vallen omdat iedereen terug naar huis gaat. Dus als een bedankje voor alles wat er hebben gedaan de afgelopen weken werd vanuit Woodside een braai georganiseerd: jamjam!

Een goed begin van de week dus!

Op dinsdag kregen we (na kort overleg) een nieuwe patiëntenlijst. Omdat 4 stagiaires weggaan, moesten de patiëntenlijsten heringedeeld worden. We mochten aangeven of we patiënten perse wilden behouden; ik wilde 2 van mijn 6 behouden omdat ik daar nu vooruitgang zie in de behandeling. De rest is nu veranderd. Vanaf deze week dus weer de uitdaging aangaan om met de 'nieuwe' patiënten een zo goed mogelijk contact te maken en te bekijken hoe de therapie het beste ingevuld en aangepakt kan worden.
Op dinsdagavond zijn we nog met de hele kliek gaan uiteten als afscheid; de 4 Deense meiden gaan vanaf morgen dan echt vertrekken!

De rest van de week was erg rustig. Vooral gericht op het kennismaken met de nieuwe patiënten en verder veel gewerkt aan schoolwerk... onderzoek&behandel-verslagen, portfolio, eindverslagen en natuurlijk de scriptie niet te vergeten. Het resultaat van uitstelgedrag was dus een paar dagen typen, typen en nog eens typen. Ahja, alle leuke dingen die ik heb gedaan die het uitstelgedrag tot stand brachten waren wel de moeite waard hihi.

Ook het weekend was rustig.
Op zaterdag zijn we weer naar de Old Biscuitmill geweest. Eindelijk heeft iedereen de Old Biscuitmill minimaal 1x gezien. En op zondag ben ik op souvenirjacht gegaan. Ein-de-lijk in alle rust de souvenirs waarna ik op zoek was gevonden. Maar ook deze keer geldt weer: wat en voor wie? Dat blijft mijn geheimpje hihi.
Dan nog de maandag. Maandag? Ja maandag! Ik had namelijk een lekker lang weekend. Op maandag was het namelijk the day of de human rights; oftewel de dag van de mensenrechten, een officiële feestdag in Zuid-Afrika. Dus dat betekende: lang weekend. Omdat Lara en ik niet weer een saaien dag thuis achter de computer wilden hebben, besloten we er samen op uit te gaan. Het idee was: taxi richting Waterfront, een bezoek brengen aan het diamant museum, dan een rondrit met de sightseeing en daarna nog lekker naar het strand. Dus, taxi richting Waterfrond gepakt en daar naar het diamant museum... naja als je dat een museum kunt noemen dan. We kregen een (gratis) rondleiding waarin de geschiedenis verteld werd over hoe de diamant ooit is gevonden, hoe het slijpingsproces zich heeft ontwikkeld en welke zaken van invloed zijn op de waarde van de diamant. Op zich wel interessant, maar hier bleef het dan ook bij... letterlijk. Want daarna konden we nog een kijkje nemen in de winkel, maar we kwamen al snel dat een souvenirtje er niet in zat vandaag...... sorry mam, maar een ketting of oorbellen voor een paar duizend EURO (ja niet Zuid-Afrikaanse rand, maar echt euro) gaat toch een beetje te ver.
Daarna snel een hapje en een drankje en toen richting de sightseeing bus. natuurlijk, in het zonnetje, op het dak. Maar toen de bus eenmaal begon te rijden was de temperatuur van het zonnetje toch weggeblazen door de wind: koud!!! We namen een kijkje op de map en zagen de mogelijkheid uit te stappen bij Hout Bay en daar een boottocht te maken naar Seal Island (zeehonden eiland). We hadden geen tijd om tussendoor in de zon op te warmen want we kwamen mooi op tijd voor de volgende boottocht. Dus, hupsakee de boot op, natuurlijk vooraan 'in de zon'.. totdat de wind weer kwam: brrrrr koud! Maar het was wel sjiek! Een paar honderd zeehonden op een kluitje op een paar rotsen langs de kust. En de jongen? Die speelden in de golven: springen, draaien, rollen, duiken, alles hebben we gezien! Ogen te weinig zoveel waren het er! Na de boottocht weer richting de bus. Deze keer weer boven, maar deze keer onder het overdekte gedeelte.
Nou voor het strand was ja 1) geen animo meer (te koud!) en 2) geen tijd meer, want ondertussen was het al 17.30 voordat we weer in de stad waren.

Nou, korte week, lang weekend en leuke afsluiting.
Morgen gaat dus eindelijk weer mijn werkweek beginnen. Bereid jullie maar alvast voor op sportieve bezigheden! Wellicht dat mijn volgende blog vervroegd komt (met redenen), maar dat zien jullie dan vanzelf wel!